” Γονάτισε στην άμμο με το κόκκινο πέπλο της να ξετυλίγεται στον αέρα. Το αρκουδάκι απέναντι της με το ραμμένο του χαμόγελο έμοιαζε θλιμμένο καθώς την άκουγε κι ενώ ο χρόνος κυλούσε το πέπλο απλωνόταν σε ολόκληρο το κορμί της. Απλωνόταν σταδιακά, σκεπάζοντας κάθε της σκέψη, επαναφέροντας την στη δική της πραγματικότητα. Μακριά από το αρκουδάκι” Φ. Μ.